Voir Un Ami Pleurer

Bien sûr il y a les guerres d'Irlande
Et les peuplades sans musique
Bien sûr tout ce manque de tendres
Il n'y a plus d'Amérique
Bien sûr l'argent n'a pas d'odeur
Mais pas d'odeur me monte au nez
Bien sûr on marche sur les fleurs
Mais voir un ami pleurer!


Na veels te veel weken weer een berichtje. Mijn computer is 2 weken in reparatie geweest, maar alles is weer gefixt dus het kan weer. Er is veel gebeurd hier de afgelopen maand, ik zal proberen het in het kort samen te vatten.

Als eerste het verschrikkelijke nieuws dat Rietje, de moeder van Alexander, vorige week is overleden. Drie weken geleden was ik in Veldhoven, voor het afscheidsfeest van Pierre, waar Ali al had verteld dat ze erg ziek was, maar toen was de verwachting nog dat alles goed zou komen. Twee weken later sprak ik hem op msn, ze lag in coma, had een hartinfarct gehad en haar voet was geamputeerd, dus erger kon het eigenlijk niet worden dachten ze. En toen twee dagen later belde Maaike me om te zeggen dat ze was overleden. Echt verschrikkelijk, mensen die haar kenden weten wat voor lieve vrouw het was. Het blijft een cliché en ik heb het al tegen veel mensen gezegd, maar als iemand niet het verdient was zij het wel. Afgelopen donderdag was de crematie, een hele mooi uitvaart met heel veel mensen, volgens Ali was het een perfect afscheid. Het was ook heel goed om iedereen weer een keer bij elkaar te zien.

Zoals Ali al zei in zijn stukje, "The Show Must Go On". Hier gaat alles gewoon in sneltreinvaart verder. Als eerste het bezoek aan Zeebrugge, de haven waar alle Bruggelingen heel (heel heel) trots op zijn. Van de buitenkant ziet het er uit als een hele gewone haven, en na een spreekbeurt van een uur en een bustour van 2 uur op de laatste warme dag van de zomer blijkt dat het ook een hele gewone haven is! Maar iedereen kon er de humor wel van inzien, vooral toen we bij terugkomst na een toespraak van de Burgemeester in de raadszaal van Brugge volgegoten werden met de nieuwste gisting: De Brugse Zot. Zoals zoveel biertjes hier in een blonde en donkere uitvoering, en heel lekker.

Na deze "kennismaking" is de school echt begonnen. Ik heb iedere dag les gehad, inclusief de zaterdagen, en soms 9 uur aan een stuk. Maar het is wel heel interessant allemaal, en goed te volgen (zelfs het Frans!) dus ik heb wel het idee dat het allemaal goed gaat komen dit jaar.

Het weekend na het bezoek aan de haven kwamen James, Elly, Katie en Andrew langs in Bessy (het VW-busje waar ik drie weken in heb geslapen). Dat zijn de Engelsen met wie ik door Scandinavië ben getrokken, en toen ik van Helsinki terug vloog om in Brussel te beginnen, zijn zij doorgegaan naar St Petersburg, Moskou, Oekraine, Roemenië, Servië, Krotië, Macedonië en Bosnië. En na 2 en een halve maand reizen was hun laatste stop Brugge! Het was heel leuk ze weer te zien, en met hun heb ik voor het eerst gesurfd in de Noordzee! De golven waren echt heel laag, maar het was heerlijk om weer op het water te liggen. Maaike was er ook bij, en mijn "surfchick" bleek een natuurtalentje!

Vorig weekend was het onze beurt om een huisfeest te geven, wat geen fijn idee was aangezien wij het kleinste huis hebben en er meestal zo'n 150-200 man op zo'n feest afkomt. We hadden als thema "Zeebrugge Beachparty", en hadden een hele coole flyer gemaakt. De kamer was "versierd" als haven, en op de tv hadden we powerpointpresentatie van alles foto's van het bezoek aan de haven. Er kwamen gelukkig niet meer dan 150 man dus het paste precies, het was echt een super feest. Ik heb wel een half uur met de overbuurvrouw moeten praten, omdat ze vond dat die "studenten van het College" als gasten in Brugge moeten leren de Bruggelingen te respecteren en blahblahblah.. In het algemeen zijn de Belgen in Brugge zelf aardig, maar een minderheid heeft letterlijk een hekel aan studenten van het College, zonder daar ooit echt een reden voor te geven. Maar na een half uur gaf ze toch toe dat als het een keer per zoveel maanden is en ze de muziek niet eens kan horen het toch niet zo erg is dat er een keer wat gebeurd hier, en ze was zelf ook student geweest en hield ook wel van een fuif en .....

Vanavond hebben we een borrel met de buren, ik ben benieuwd of ze ook komt. Zelf kan ik helaas niet omdat ik tot 10 uur les heb...

Tijd om wat te gaan lezen, de groeten aan iedereen en ik zorg dat ik wat vaker dan een keer per maand iets post!

À tout à l'heure

Brugge: De eerste 3 weken

Mon père disait
C' est le vent du nord
Qui fait tourner la tête
Autour de Bruges
Autour de Bruges, petit


De kleine jongen in de grote stad gaat niet helemaal op in Brugge. Niet dat ik bijzonder gegroeid ben, in tegendeel, menig medestudent kijkt verbaasd op als het me lukt een biertje aan de bar mee te krijgen. Het evolutieproces niet helemaal begrijpend moet je volgens veel, voornamelijk mediterrane, Europeanen toch tenminste baardgroei hebben om er als 22-jarige uit te zien...
Maar het is vooral de "grote stad" wat hier niet opgaat. Brugge is klein. Mooi, maar klein.

Dat ze als enige stad haar gehele binnenstad op de UNESCO World Heritage list heeft weten te krijgen, zegt natuurlijk veel over de schoonheid van de stad. Het is een genot om door de kleine straatjes te fietsen, vol met middeleeuwse gebouwen en de heilige maagd op iedere hoek. Het nadeel is dat er meer mensen zijn die weten hoe mooi Brugge is, waardoor je 's ochtends letterlijk door de toeristen heen moet manoeuvreren om op tijd achter je bureautje te zitten, en je al snel tien euro voor een simpele omelet neer telt.

Maar de eerste weken waren super. Met 150 studenten hebben we 2 weken introductie gehad, wat op deze school toch net wat anders inhoudt dan elders. Iedere dag van 9 tot 12 les, vervolgens groepswerk, en van 5 tot 6 dit nakijken. Gelukkig had ik het merendeel van de besproken materie al ooit gehad, dus ik heb de middagen vooral gebruikt om de stad te leren kennen en, met de fiets, de 14 km naar Blankenberge af te leggen.

De meeste avonden hebben we gebruikt om de Belgische drinkcultuur wat beter te leren kennen. Hoewel Brugge geen bruisend uitgaansleven heeft, zit het vol met kleine cafeetjes die vaak een heel uitgebreid aanbod aan bier aanbieden. Je moet er wel zeker van zijn dat je een café binnenstapt waar de uitbater zelf aan de tap staat, anders loop je de kans kennis te maken met Belgische "service", iets waar we ons in Brussel ook al mateloos aan geërgerd hebben. Het is een goed en vrolijk volkje, die Vlamingen, maar zodra ze aan het werk zijn is het goedlachse vaak ver te zoeken. Maar we hebben al heel wat leuke kroegjes gevonden, en de Brugse trippels en de Straffe Hendriken smaken me uitstekend!

In de derde week zijn de overige 150 studenten aangekomen. Met een totaal van 300 studenten uit 48(!!!) landen en met een gemiddelde leeftijd van ongeveer 25 een leuk en gemengd gezelschap. Nu is het schooljaar dan echt begonnen, hoewel woensdag nog weel een welkom door de Gouverneur van Vlaanderen en de Burgemeester van Brugge op het programma staat.

À plus!

Bruxelles

C' était au temps où Bruxelles rêvait
C' était au temps du cinéma muet
C' était au temps où Bruxelles chantait
C' était au temps où Bruxelles bruxellait

C'était au temps où ... de dag dat ik naar Brussel ging om Frans te leren. Wat een taal... Iedere uitzondering heeft wel weer een uitzondering, met uitzondering van enkele uitzonderingen, waar de uitzondering de regel bevestigt!
En dat beetje "Frans A" van de middelbare school voegt niet heel veel toe. Vermeer tegen Rein: "Als er iemand in mijn les op zijn kloten heeft zitten schuren dan is het Luuk". Daar pluk ik nu de vruchten van...

Brussel zelf is een geweldige stad. Vorige week hebben we met onze groep de laatste brouwerij ter wereld bezocht die hun Lambiekjes, Geuzen en Kriekjes nog volgens Mesopotamisch recept bereidt. Dat wil zeggen, geen toegevoegde suiker en geur-, kleur- en smaakstoffen. Volgens de gids is onze smaak teveel aangepast op suiker, terwijl een echte Connaisseur juist het zure waardeert. Het is inderdaad niet wat je verwacht van een biertje, maar als ook dit een proces van gewenning is zal ik mijn mening over een paar maanden misschien wel hebben herzien!

Verder heeft de propogandamachine van het College d'Europe zijn werk goed gedaan. Iedereen hier zit elkaar op de kast te jagen met verhalen van overvolle studieweken, inclusief de weekenden. Nog een paar dagen en dan begint het, ik hou jullie op de hoogte!